Τα σουβέρ αναψυκτικών μιας χρήσης χρησιμοποιούνται γενικά σε μπαρ και εστιατόρια ως φθηνός και αποτελεσματικός τρόπος για να μην υπάρχει συμπύκνωση από τα τραπέζια. Μπορούν να αποτελούνται από οποιοδήποτε φθηνό υλικό, αν και συνήθως είναι κάτι που απορροφά νερό. Το πιο συνηθισμένο σουβέρ μιας χρήσης είναι μια χαρτοπετσέτα κοκτέιλ που γλιστράει κάτω από ένα ποτό.
Τα καλά νέα είναι ότι τα περισσότερα από τα υλικά που θα έκαναν ένα καλό σουβέρ μιας χρήσης είναι βιοδιασπώμενα, όπως το χαρτί ή ο φελλός. Αυτό σημαίνει ότι παρόλο που δημιουργούν πολλά περιττά σκουπίδια, δεν θα χρειαστούν πολλά για να τα ενσωματώσει ξανά η φύση στο περιβάλλον.
Το πραγματικό πρόβλημα με αυτά τα σουβέρ είναι ότι αποτελούν σύμπτωμα ενός φιλοσοφικού λάθους στον τρόπο σκέψης της κοινωνίας μας. Στο κατώφλι της μηχανοποίησης, είμαστε μια κοινωνία που παράγει και καταναλώνει. Είναι θέμα απλής ευκολίας, τα αντικείμενα μιας χρήσης δεν χρειάζεται να πλένονται, δεν χρειάζεται να τα φροντίζετε και μπορούν απλά να τα πετάξετε.
Με αυτόν τον τρόπο, ο πολιτισμός μας έχει γίνει μαζικός παραγωγός σκουπιδιών, αν και προσωρινά χρήσιμων σκουπιδιών. Και αντί να αναπτύσσουμε νέες σκέψεις και καινοτομίες, αντ’ αυτού σπαταλάμε τον χρόνο μας με την αλόγιστη παραγωγή αναλώσιμων.
Καθώς η μηχανοποίηση συνεχίζεται, τα αναλώσιμα θα γίνονται ευκολότερα, φθηνότερα και πιο εύκολα διαθέσιμα. Αντί να ψάχνουμε για το επόμενο υπέροχο σουβέρ για ποτά, θα ψάχνουμε ατελείωτα το φθηνότερο, το πιο άσχημο και το πιο αναλώσιμο σουβέρ. Με αυτόν τον τρόπο θα κάνουμε τον κόσμο μας άσχημο και αξιολύπητο. Στην πραγματικότητα, θα αναπτύξουμε έναν κόσμο μιας χρήσης.
