Το ερώτημα που έρχεται συχνά στο μυαλό μου είναι ότι πόσο μπορεί να διατηρηθεί ένα νεοσύστατο έργο ανακύκλωσης στη Νιγηρία; Πρώτα και κύρια, η επιτυχία της διαχείρισης στερεών αποβλήτων μέσω της ανακύκλωσής τους σε χρήσιμα προϊόντα και, στην πραγματικότητα, κάθε στρατηγική διαχείρισης αποβλήτων εξαρτάται από το πόσο καλά διαχωρίζονται τα αναμεμειγμένα στερεά απόβλητα σε διαφορετικά συστατικά. Στη Νιγηρία, όπως και σε άλλες αναπτυσσόμενες χώρες, ο διαχωρισμός των απορριμμάτων στο σπίτι ή στο σημείο παραγωγής θεωρείται ακατάστατη άσκηση. Σχεδόν όλοι θέλουν να απομακρύνουν τα απόβλητα από τα μάτια τους όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και φθηνά, αμέσως μετά τη γενιά τους. Εν τω μεταξύ, η αποθήκευση απορριμμάτων μαζί καθιστούν τις εργασίες ανακύκλωσης μια πολύ κουραστική άσκηση. Μειώνει την παραγωγικότητα και αυξάνει το κόστος παραγωγής στις εγκαταστάσεις ανακύκλωσης απορριμμάτων. Μειώνει επίσης την ποιότητα των ανακυκλωμένων προϊόντων. Για παράδειγμα, οργανικό κλάσμα μικτών αποβλήτων που αποθηκεύονται μαζί αποσυντίθεται με δυσάρεστη οσμή που προσελκύει μύγες και παράσιτα οικονομικής σημασίας.
Εκτός από τον διαχωρισμό των απορριμμάτων σε κύρια συστατικά όπως γυαλί, καουτσούκ, χαρτί κ.λπ. στα σημεία παραγωγής, μια άλλη πρόκληση που αντιμετωπίζουν οι ανακυκλωτές απορριμμάτων είναι η πολύπλοκη φύση ορισμένων εξαρτημάτων όπως πλαστικό, νάιλον και μέταλλο που περιλαμβάνει μεταγενέστερο διαχωρισμό στο εργοτάξιο. Το νάιλον και τα πλαστικά σε μια ροή απορριμμάτων είναι διαφορετικών ειδών, με βάση τη χημική τους σύνθεση. Μπορούν να είναι LDPE-πολυαιθυλίνη χαμηλής πυκνότητας, πολυαιθυλένιο υψηλής πυκνότητας HDPE, PP raffia, λωρίδα PP και ούτω καθεξής. Ακριβώς όπως το νάιλον και τα πλαστικά, τα μεταλλικά υπολείμματα περιλαμβάνουν επίσης σιδηρούχα και μη σιδηρούχα μέταλλα που δεν μπορούν να ανακυκλωθούν μαζί λόγω των διαφορετικών σημείων τήξης τους. Αυτός ο δευτερεύων διαχωρισμός στο χώρο ανακύκλωσης απορριμμάτων απαιτεί δεξιότητες και χρόνο, καθιστώντας τη διαδικασία ανακύκλωσης εντατική εργασία με συνακόλουθο κόστος. Ίσως, ο κακός διαχωρισμός των ανακυκλώσιμων υλικών επηρεάζει την ποιότητα των ανακυκλωμένων προϊόντων και μειώνει την εμπορευσιμότητα τους.
Η επιτυχής ανακύκλωση απαιτεί τα ανακυκλώσιμα υλικά να μπορούν να ανταγωνιστούν καλά τα παρθένα υλικά σε ποιότητα και τιμή. Η τιμή των εξευγενισμένων ή ανακυκλωμένων υλικών καθορίζεται από το συνολικό κόστος των δραστηριοτήτων συλλογής. Η ποιότητα επηρεάζεται από τον τρόπο που εκτελούνται οι δραστηριότητες συλλογής συμπεριλαμβανομένης της διαλογής. Ωστόσο, τα απόβλητα δεν συλλέγονται συνήθως με οικονομικά αποδοτικό και φιλικό προς το περιβάλλον τρόπο στη χώρα αυτή. Η έρευνα έχει δείξει ότι η συλλογή και ο διαχωρισμός των απορριμμάτων σε διαφορετικά συστατικά αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο μερίδιο του συνολικού κόστους της ανακύκλωσης στερεών αποβλήτων. Η πρακτική που είναι κοινή μέχρι τώρα στη χώρα είναι ότι οι κυβερνήσεις συλλέγουν τα αναμεμειγμένα απόβλητα και τα απορρίπτουν σε χώρους υγειονομικής ταφής που δεν είναι υγειονομικοί και δεν έχουν υπογραμμιστεί σωστά για τον έλεγχο των στραγγισμάτων. Αυτή η πρακτική δεν είναι ούτε βιώσιμη ούτε φιλική προς το περιβάλλον. Δεν δίνει περιθώρια για διατήρηση των πόρων μέσω της ανακύκλωσης απορριμμάτων. Σε πολλές περιπτώσεις, οδοκαθαριστές, φτωχοί και άνεργοι άνθρωποι από χαμηλό κοινωνικο-οικονομικό στρώμα, παρελαύνουν σε τέτοιους χώρους υγειονομικής ταφής για να σώσουν ανακυκλώσιμα υλικά όπως πλαστικά, μπουμπούκια και υπολείμματα μετάλλων, στο βαθμό της υγείας και της ευημερίας τους.
Τα ανακυκλώσιμα κλάσματα μικτών απορριμμάτων μπορούν να διαχωριστούν και να μεταφερθούν στο κέντρο ανακύκλωσης με διαφορετικές μεθόδους. Οι περισσότερες από αυτές τις μεθόδους δεν είναι εφαρμόσιμες και οικονομικά αποδοτικές σε πολλές χώρες του κόσμου. Στην πρώτη μέθοδο, ο διαχωρισμός των απορριμμάτων πραγματοποιείται στα σπίτια κατά τις διαδικασίες αποθήκευσης και τα διαλεγμένα απόβλητα συλλέγονται απευθείας από τα νοικοκυριά. Σε μια άλλη περίπτωση, τα ανάμεικτα απόβλητα συλλέγονται από τα νοικοκυριά και μεταφέρονται σε ένα καθορισμένο κέντρο διαλογής όπου απασχολούνται άτομα για τη διεξαγωγή του διαχωρισμού. Τα ταξινομημένα ανακυκλώσιμα συστατικά μεταφέρονται στη συνέχεια σε εγκαταστάσεις ανακύκλωσης για επεξεργασία ενώ τα μη ανακυκλώσιμα μεταφέρονται σε χωματερές. Εν πάση περιπτώσει, το πρώτο σχέδιο είναι φθηνότερο από το δεύτερο. Είναι επίσης δυνατό για τους παραγωγούς απορριμμάτων να μεταφέρουν ανακυκλώσιμα απόβλητα απευθείας σε εγκαταστάσεις ανακύκλωσης χωρίς να χρεώνονται για την υπηρεσία διάθεσης απορριμμάτων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, τέτοια απόβλητα πωλούνται στην εγκατάσταση με προκαθορισμένο κόστος. Ανεξάρτητοι αγοραστές μπορεί να συμμετέχουν τόσο στη συλλογή απορριμμάτων όσο και στην ανάκτηση υλικών. Οι αγοραστές συχνά πληρώνουν τους παραγωγούς υλικών, είτε σε μετρητά είτε μέσω ανταλλαγής. Οι αγοραστές που ονομάζονται ευρέως «paaro» (σημαίνει «ανταλλαγή» στη γλώσσα των Γιορούμπα) ανταλλάσσουν πλαστικούς κάδους για αρκετά χρησιμοποιημένα υφάσματα, κοσμήματα και υλικά παπουτσιών. Η διαλογή των απορριμμάτων μπορεί επίσης να γίνει από ομάδα συλλογής απορριμμάτων, η οποία απομακρύνει γρήγορα πολύτιμα υλικά από τη ροή των απορριμμάτων στο δρόμο τους προς την ταφή. Αυτό μάλλον δεν μπορεί να ελεγχθεί καλά.
Οι τρόποι συλλογής και μεταφοράς απορριμμάτων έχουν επίσης μεγάλο αντίκτυπο στον διαχωρισμό και τη λειτουργία ανακύκλωσης των απορριμμάτων. Η συνσυλλογή συμβαίνει όταν όλα τα διαχωρισμένα κλάσματα συλλέγονται από νοικοκυριά στο ίδιο όχημα. Η διαχωρισμένη συλλογή συμβαίνει όταν συλλέγονται διαφορετικά κλάσματα σε διαφορετικά οχήματα. Η συνσυλλογή μπορεί επίσης να πραγματοποιηθεί με δύο τρόπους. Ένα όχημα πολλαπλών διαμερισμάτων μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη μεταφορά διαλεγμένων απορριμμάτων ταυτόχρονα. Κάθε συστατικό των διαχωρισμένων απορριμμάτων μπορεί επίσης να συσκευαστεί σε οικιακό επίπεδο και να μεταφερθεί στο όχημα ενός διαμερίσματος. Η τρίτη δυνατότητα είναι η χρήση εναλλασσόμενων χρονοδιαγραμμάτων σύμφωνα με τα οποία ένα στοιχείο διαλογής απορριμμάτων συλλέγεται σήμερα και ένα άλλο στοιχείο την επόμενη ημέρα. Δεν είναι εφικτό να υπάρχει ένα όχημα για ένα εξάρτημα απορριμμάτων στη Νιγηρία καθώς και σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες λόγω της οικονομικής τους κατάστασης. Η τρίτη δυνατότητα δεν είναι ούτε κόστος-όφελος.
Τέλος, η συλλογή μικτών απορριμμάτων απευθείας από τις κοινότητες από την κυβέρνηση της Νιγηρίας θεωρείται πολύ ευκολότερη, αλλά αυτό έχει ως αποτέλεσμα την πολυπλοκότητα του διαχωρισμού στις εγκαταστάσεις ανακύκλωσης. Από την άλλη πλευρά, η μεταφορά διαλεγμένων απορριμμάτων από τα νοικοκυριά καθιστά τη συλλογή και τη μεταφορά πολύπλοκη, αλλά εξασφαλίζει ευκολότερη λειτουργία με μειωμένο κόστος στις εγκαταστάσεις ανακύκλωσης. Είναι η κατάλληλη στιγμή να καθορίσουμε το καλύτερο πρόγραμμα διαχωρισμού και μεταφοράς για τη χώρα. Οι μέθοδοι που ευνοούν την ανακύκλωση και την ανάκτηση υλικών θα πρέπει να θεωρούνται ως μόνιμη λύση στα επίμονα προβλήματα διαχείρισης απορριμμάτων στη χώρα. Τα συστήματα με τα οποία τα απόβλητα διαχωρίζονται σε επίπεδο νοικοκυριού. Η συσκευασία και η μεταφορά τους σε όχημα ενός διαμερίσματος πρέπει να ενθαρρύνονται. Εναλλακτικά, η κυβέρνηση θα πρέπει επίσης να εξετάσει το ενδιάμεσο κέντρο διαλογής όπου θα γίνεται η διαλογή των μικτών απορριμμάτων πριν από την τελική μεταφορά τους σε εγκαταστάσεις ανακύκλωσης. Αυτό προσφέρει ένα μεγάλο πλεονέκτημα όσον αφορά τη δημιουργία εισοδήματος για τους άνεργους και τον ομαδικό πληθυσμό των ανέργων νέων.
